Urbex Goes Wrong — Betrapt in een Verlaten Herenhuis in Frankrijk

Betrapt door de nieuwe eigenaar

Midden in onze fotosessie in de slaapkamer boven stond daar ineens de kersverse eigenaar. Met een grote, maar gelukkig wel vriendelijke hond wees hij ons de deur.

Hij was begrijpelijkerwijs niet blij. Via de verkopende partij wist hij al dat dit een bekende plek onder urban explorers was. Vandaar de camera's. Ergens tijdens onze buitensessie kreeg hij een melding en kwam hij tevoorschijn vanuit het landschap achter het huis, waar hij bezig was met renoveren.

Wij probeerden rustig te blijven. Duidelijk maken dat we geen slechte bedoelingen hadden. Je denkt altijd dat je weet hoe je zou reageren in zo'n situatie, maar het moment zelf gaat toch altijd anders dan gepland. De adrenaline helpt niet echt mee.

In de tuin had hij al een begin gemaakt met wat op het oog een onbegonnen renovatieproject lijkt. Dit wordt geen klusje van een beetje styling en wat wanddecoratie. Hier is grover geschut voor nodig.

Na een gesprek met de eigenaar hebben we het terrein verlaten. We spraken af om het zoveel mogelijk te delen binnen de gemeenschap, zodat andere urban explorers weten dat deze locatie niet meer toegankelijk is. Dat werd gewaardeerd. Het liep uit op een vriendelijk afscheid.

Gelukkig hadden we alle plaatjes al kunnen schieten. En nee, hij heeft ons niet gedwongen de foto's te verwijderen. Dat gebeurt namelijk ook weleens. En als urbexer heb je dan liever een boete of een paar uurtjes bureau dan dat je al je beelden kwijt bent. Deze zijn gelukkig binnenkort te vinden in onze webshop als unieke prints en dibond wanddecoratie.

Locatie 2: Verlaten Mortuarium op GGZ-terrein

Klinkt als het begin van een slechte horrorfilm. Helaas werd het begin nooit gemaakt. Via het terrein liepen we vast op een muur tussen twee actieve delen. Een omweg leverde geen ingang op. En bij de ingang die we wél vonden stuitten we op beveiligers. Door naar de volgende.

Locatie 3: The Pink Mansion – Verlaten Villa in Frankrijk

Online werd deze de Abandoned Blue Mansion genoemd. Wij noemen hem liever anders, maar daar komen we zo op terug.

Een vrij irritant steile helling om te beginnen. Zeker in combinatie met de regen, de bladeren en de gladheid die deze dag voor ons in petto had. Boven op die helling, in the middle of nowhere in Frankrijk, stond deze villa. Met een inrit die nauwelijks nog iets met een inrit te maken heeft.

De vervallen villa was makkelijk te betreden. De deur stond gewoon wagenwijd open.

Binnen liepen we meteen op het scrabblespel af dat nooit is afgemaakt. Privéfoto's lagen erbij voor de extra drama. Want wie speelt er nu een spel en gaat tussendoor foto's bekijken? Of andersom, gaat tijdens het fotokijken scrabbelen. Afijn, we gaan verder.

Mooie kunstwerken hingen aan de muur. In combinatie met beeldjes, een houten bootje, vele flessen drank onder het stof en een hoop kunst die niet te omschrijven is in tekst. Boven een badkamertje met een vrij persoonlijke stijl qua behang. Laten we het daar op houden.

Al met al een leuke verlaten villa om te zien. Helaas wel veel rommel. En een vermoeiende helling. Tripadvisor-beoordeling qua beleving: een 2,5. Qua foto's kan dit toch hele leuke plaatjes opleveren. Binnenkort te vinden in onze webshop.

Oh ja, terugkomend op die Blue Mansion. Wij kwamen voornamelijk roze tegen. Dus maken we er maar Pink Mansion van.

Locatie 4: De oplettende buurtvrouw

Gaat deze dan ook weer goed? Nee, tuurlijk niet. Het is altijd 50/50, lacht Stefan mij altijd uit. Maar deze dag bewees dat ik stiekem dus gelijk heb.

Deze locatie werd een oplettende buurvrouw met een bezem. En nee, niet het beeld dat jullie nu hebben. Ze was aan het vegen. Maar dan wel met een nek die om de hoek uitstak richting ons. Want wat doen deze drie Nederlanders met rugzakken daar?

De ingang bleek moeilijker dan gedacht. In combinatie met de oplettende buurtvrouw werd dit eigenlijk onmogelijk. Snel door. Geen tijd te verliezen.

Locatie 5: Verlaten Chateau met Piano in Frankrijk

De inrit was makkelijk te betreden. De tuin was eigenlijk het moeilijkste, zo dicht was de begroeiing. De deur stond wederom open.

Beneden heel erg veel rotzooi. Maar twee kamers die werkelijk prachtig zijn. Houd de galerij in de gaten voor foto's van deze locatie.

Twee kamers, zelfs met een piano. Wat hebben ze hier toch met twee piano's? In Nederland ben je al de man als je er één hebt.

De mooiste kamer was boven. Een slaapkamer met wandschilden als decoratie, een oude Singer-naaimachine, een antiek meubel, een Franse vlag, mooie beeldjes. Perfect verval. Deze slaapkamer had werkelijk alles voor een mooi plaatje.

Na een leuke fotosessie hebben we onze spullen weer gepakt en zijn we vertrokken naar de auto. Op naar de laatste locatie van die dag.

Locatie 6: Maison Telescope – Het mooiste chateau van onze urbex trip

Een mega chateau met een extreem grote tuin. Vernoemd naar de telescoop die uit het raam steekt. En het feit dat we die telescoop gemist hebben, zo groot was dit chateau.

Deze dag was eigenlijk te lang om te beschrijven in één blog. Dit laatste chateau was de mooiste locatie van onze urbex trip door Frankrijk. Vandaar dat we deze volgende week apart delen. Benieuwd? De foto's en video's staan op dit moment al op onze socials.

Volgende keer

Het verhaal achter Maison Telescope én de terugweg naar huis. Met onderweg een verlaten morgue, een vervallen villa, en een villa met schitterende inrichting. Een soort bibliotheek met een prachtige serre vol meubels.

Wat hebben we geluk gehad met deze trip. En met alle hulp die we vanuit alle richtingen hebben gekregen om dit tot een geslaagd avontuur te maken.

Tot de volgende keer!